Sama nie wiedziała, czy to rozkaz, czy nie i czy w związku z tym, wolno jej to olać.  Co prawda dalej nie wiedziała, czemu po tym co Loki jej powiedział, po prostu nie wyleciała z bazy. To znaczy, czemu on jej nie posłał do diabła.
Nie ważne, miała tylko nadzieję, że nie chodzi o kare. Była zmęczona jak diabli i zamierzała się w takim wypadku bronić.
Tak, w gruncie rzeczy nie wiedziała po co ma tam iść i co mają do tego chitauri.
Wzdrygnęła się na myśl o bestiach, ich mackach, ich..
Sama nie wiedziała, czy z obrzydzenia, czy...
Nie ważne, lepiej było za dużo nie myśleć. I tak miała ostatnio problemy z mózgiem.
Nie chciała tylko być tam pierwsza, proszę, proszę nie...
cholera.
- Witaj panie - powiedziała spokojnie, kłaniając mu się i stając pod drzwiami.

Siada jak najdalej i milczy. Po chwili zbiera się w sobie.
- Panie, czemu mnie tu wezwałeś? Nieszczególne to miejsce na sale tortur.

- Wzruszająca troska - odparła tonem pozornie tylko pozbawionym złośliwości. - To znaczy, oczywiście, rozumiem, ty. Ale... co się obchodzą problemy bandy głupich, niepotrzebnych bab? - spojrzała na niego spokojnie, jakby mówiła o pogodzie - a w szczególności, kogoś, kim tak gardzisz, jak... ja?

- W porządku, więc przyjmijmy, że jednak te cholerne baby są ci do czegoś potrzebne. Czemu nie. Zwłaszcza Kara. Demon, z magią, z koneksjami... Ale ja? Myślałam, że jakiekolwiek moje problemy dostarczą ci raczej radości

- Witaj, Karo. Dziękuję za przejęcie obowiązków dowódcy na czas mojej niedyspozycji - Loki uśmiechnął się do wchodzącej. - Niniejszym zdejmuje je z ciebie. Czas żebym sam zaczął dowodzić swoją armią. Usiądź proszę. Jeśli mnie pamięć nie myli, brakuje nam jeszcze przynajmniej jednej osoby.