Imię i nazwisko: Sahiel Asaton Or’tan’ysh
Pseudonim: Tamer
Ranga wojskowa / klasa: brak
Wiek: zważając na jego wygląd, można mu dać 20 - 25 lat. Ile ma w rzeczywistości? Ciężko zgadnąć. Jedno jest pewne - na pewno jest stary.
Płeć: mężczyzna
Rasa: demon
Umiejętności: Tamer bardzo lubi hipnotyzować spojrzeniem. Posiada również ciekawą umiejętność, otwierania wrót między wymiarami i przywoływania przed nie bestii wszelkiego rodzaju. Stąd wziął się jego przydomek „tamer”, gdyż wszystkie przywołane przez niego istoty zawsze są mu posłuszne. Zna się na magii i dobrze włada bronią białą, choć równie swojsko czuje się z orężem w ręku, co i walcząc bez niej, bądź używając bicza.
Charakter: w dużym skrócie Tamer to urodzony morderca, bez skrupułów, czy sumienia. Mały – albo i nie – piroman, który najchętniej spaliłby doszczętnie każde miasto, brodząc po kolana w rzece krwi, jaka powstałaby po wyrżnięciu wszystkich mieszkańców. Temperamentny i pamiętliwy, w dodatku złośliwy i czasem zwyczajnie chamski. Na co dzień małomówny i zaskakująco spokojny, co tylko sprawia, że jego obecność jest bardziej niepokojąca.
Wygląd: sto dziewięćdziesiąt centymetrów dobrze zbudowanego ciała obciągniętego idealnie przylegającym do skóry, brązowo-złotym kombinezonem, niekrępującym ruchów. Czuprynę Tamer ma w kolorze białego złota i takie same tęczówki o ciemnobrązowych oblamówkach oraz pionowych źrenicach. Tuż nad spiczastymi uszami wyrastają dość masywne rogi wyginające się w stronę twarzy. Uśmiech ozdabiają przydługie kły, dłonie długie paznokcie, a pośladki - ogon. Lekko brązowawy, jak rogi i zakończony wąską strzałką.
Podstawowe wyposażenie: bicz, którym pogania istoty przywołane przez wrota, noże do rzucania, sztylet, medalik z zamkniętym w środku wizerunkiem.
Dodatkowe informacje: Tamer swego czasu już narozrabiał w tym, czy innym wymiarze. Jest z natury destruktorem i bardzo ciężko mu z tym walczyć. Dlatego też został ukarany. Przez długi czas przebywał w zamknięciu, gdzieś pod piekłem, skrępowany kajdanami, które blokowały całą jego magię, z oczami przysłoniętymi również magiczną przepaską, by nie mógł hipnotyzować spojrzeniem. Mimo to, z każdym mijanym wiekiem jego siła rosła, a zaklęcia powstrzymujące go wciąż trwały niezmienione. Dlatego było kwestią czasu, kiedy demon był w stanie zerwać okowy i znaleźć drogę ucieczki.

Ostatnio edytowany przez Tamer (2013-06-06 09:51:55)