Imię i nazwisko: Ondřej Flintman
Pseudonim: Flint
Ranga wojskowa / klasa: W rezerwie - podporucznik, nie służy aktywnie; Początkujący theriantrop, zmiennokształtny.
Wiek: 27 lat, urodzony 21 lutego 1987 roku
Płeć: Mężczyzna
Rasa: Człowiek Kaukaski; pochodzenie semicko-aryjskie
Umiejętności: Osoba oczytana; Ondřej zna przynajmniej cztery języki - jidysz, czeski, niemiecki i angielski, potrafi także dogadać się (dość kiepsko, ale!) po rosyjsku. Przyjął wykształcenie prawnicze, jest również przymusowo wprowadzonym w stan spoczynku urzędnikiem. Bardzo sprawnie operuje swoim majątkiem odziedziczonym po rodzinie - nie musi więc pracować, a kapitały pokłada w spółkach giełdowych i przeróżnych bankach.
Wygląda też na to, że posiada pewną unikalną umiejętność odziedziczoną po jednym z czeskich przodków z kilkunastu generacji w dal - jest zmiennokształtnym. Ową tajemniczą theriantropiczną umiejętność odkrył ledwie kilka miesięcy temu, jednak już teraz mocno ona mu się narzuca - dlatego, na przykład, przy oknach jego apartamentu nieustannie koczują kruki, a w okolicach krąży nadmierna ilość miejskich szopów i lisów.
Posiada też wiele negatywnych, irytujących cech - jest praktycznie aspołecznym osobnikiem, stroniącym od wszelkiego rodzaju spotkań towarzyskich i nadmiernego spoufalania się. Uchodzi za zimnego obserwatora i jest do bólu logiczny, co często ogranicza jego obraz sytuacji. Jego cięta mowa również nie zaskarbia mu wielu przyjaciół, a chyba stawiającym go w najgorszym świetle atrybutem (zależy, z jakiego punktu widzenia!) jest wrodzony i nierozerwalnie związany z charakterem typ zachowania, którego wręcz nie da się ostatecznie rozróżnić - nieco arogancki, nieco służalczy, z wbudowaną niezliczoną ilością fraz z języka francuskiego, łaciny i czeskich uprzejmości. Z pewnością uniwersytecko-dworskie zachowanie, ale utrudniające współżycie społeczne. Jest także paranoikiem ponad miarę.
Charakter: W założeniu - dobry neutralny, choć wiele toto nie mówi. Działa tak, jak nakaże mu własne sumienie, jednocześnie starając się nie ingerować nadmiernie w akceptowane przez społeczeństwo standardy. Jednocześnie ponad wszystko nie znosi dwóch rzeczy - niesprawiedliwości i wybitnego lenistwa, które piętnuje komentarzami rzucanymi ciętym językiem. Ponadto jest osobą zdecydowaną, dążącą do realizacji wyznaczonych sobie celów. Wiele osób może uznać go za połączenie flegmatyka i choleryka, chociaż w rzeczywistości aby otrzymać klarowny wgląd w jego charakter należy wziąć pod uwagę to, że trzeba poprowadzić naprawdę wnikliwe obserwacje. Niektórzy jego dobrzy znajomi mawiają bowiem, że jest przesadnym melancholikiem; magis amica est veritas, więc w jego przypadku lepiej nie brać pod uwagę pierwszego wrażenia.
Wygląd: Choć jest świeckim Żydem, nie przykłada do swego pochodzenia więcej niźli minimum absolutnej wagi. Jego karnacja jest blada, włosy i zarost - z racji mieszanego pochodzenia czeskiego, brązowe. Oczy również wpisują się w ten schemat - ciężko powiedzieć, czy są barwy ciemnych piwnych czy już po prostu brązowych. Nie nosi brody i wąsów ani charakterystycznych dla jego przodków pejsów; zwykle chadza ubrany w koloru brązowego i szarego garnitury, a nieodłączną część jego obuwia stanowią brązowe mokasyny. Nie rusza się nigdzie bez odpowiedniego do sytuacji krawatu; często też korzysta z brylantyny, która nadaje mu, przy jego średniej długości brązowych włosach, wygląd urzędnika albo biznesmena.
Nie posiada wybitnej tężyzny fizycznej, jest raczej szczupły, jednak nie żylasty; wokół kącików jego oczu i na samej twarzy nie widać śladu zmarszczek, które - według wszelkich standardów - powinny już zaczynać powoli znaczyć jego twarz przy takim a nie innym stylu życia. Brak tychże przy oczach oznacza również, że wywiera raczej na ludziach ponure wrażenie, bo ostatecznie znaczy to tyle, że nieczęsto się uśmiecha.

Podstawowe wyposażenie:

- Zdobiona, marmurowa zawieszka w kształcie powiększonego wilczego pazura na rzemyku zawieszona na jego szyi;
- Nieodłączna aktówka z kopiami kopii (w końcu: bezpieczniej - lepiej) dokumentów;
- Bardzo mały, przenośny humidor na cygara noszony w lewej kieszeni marynarki; zawsze doń dołączone są dwa pudełka zapałek, choć sam nie pali;
- Wielofunkcyjny szwajcarski scyzoryk w prawej, wewnętrznej kieszeni marynarki;
- Nieodłączny, zabezpieczony i zarejestrowany rewolwer typu zmodernizowany Astra Cadix skryty w aktówce, doń kilkanaście naboi (również odpowiednio zabezpieczonych - na wszelki wypadek!);
- Również skryte w aktówce tajemnicze pudełeczko z ingrediencjami, odziedziczone w spadku po Żydowsko-Czeskich krewnych.

Dodatkowe informacje:

Historia:

Ondřej Flintman urodził się w mieszanej, Żydowsko-Czeskiej rodzinie w samym centrum Pragi w roku 1987, jeszcze przed ostatecznym upadkiem bloku wschodniego. Wychowany w austriackich ideałach wolnego rynku, naukę rozpoczął już w wieku 7 lat w elitarnej Żydowskiej szkole, odbudowanej w Pradze przez prożydowskich działaczy funkcjonujących w mieście po II Wojnie Światowej. Ukończył ją w wieku lat 19, w międzyczasie ucząc się kolejnych języków - jidysz, z dziedzictwa matki, oraz niemieckiego, tak przydatnego w jakichkolwiek interesach i na przyszłych studiach prawniczych. Te podjął już bowiem w Monachium; ukończył je w wieku lat 24 na poziomie magisterskim z wybitnymi wynikami; po tym przeniósł się do Tel-Awiw, gdzie zakupił po śmierci swego ojca i matki w wypadku samochodowym na przedmieściach Olołumca w Czechach własny apartament. Zatrudniony w jednym z urzędów miejskich Izraela, właściwie żył tak, jak powinien każdy ambitny świecki Żyd i człowiek wykształcony, gdy odezwało się do niego stare dziedzictwo - czesko-madziarskie tradycje szamanistyczno-animistyczne, o których sam nawet nic nie wiedział. I właściwie dalej nie wie, prócz tego, co wyszło z jego własnej praktyki; czyli dziwne zachowania, umiejętności zmiany (przy, oczywiście, ogromnych efektach ubocznych; wliczając nieopisany ból i wrażenie pozostawania w dwóch ciałach) w pomniejsze zwierzęta, a nawet w jego ulubione - lisa. Rozpoczęło to jego tęskne popatrywania w stronę natury i środowiska naturalnego; co ciekawe, zainteresował się również ochroną zwierząt, samemu dopiero kształcąc się w swoich umiejętnościach. Z pozarealną, nieznaną mu rzeczywistością zetknie się dopiero teraz, a nadzieję ma jedynie na to, że owo zetknięcie się nie będzie jak z betonową ścianą poradzieckiego bunkra, ale raczej jak z taflą wody...