- Karciu, skarbie, jak zawsze miło cię widzieć - uśmiechnął się ironicznie - Nick, to jest Karafa, lokalny szatan w Armii Lokiego - przedstawił ją nienaturalnie radosnym głosem. Kara tu. Looki w Stark Tower. Co tu się do kurwy nędzy wyprawia? - W ogóle jak tam Lloki? Przestał płakć na tyle żebyście mogły go zeskrobać s tej podłogi? Dalej jest taki słaby..? - posłał Throwi krótkie, przepraszające spojrzenie. Miał nadzieje, że Gromowładny nie będzie miał mu za złe tych słów, że zrozumie iż jest to tylko gadanie ze specjalną dedykacją dla Fury'ego

- Ale za to jak całuje - wyszczerzył się. - Ale serio, on tą Armie sobie zorganizował pierdyliard lat temu, przed końcem świata. No i ta sekra sobie gdzieś przetrwała radośnie, jakimś cudem umykając twojemu bezbłędnemu wywiadowi Nicky. W sumie są tam głównie kobie ty bo większość facetów zabrała się do Darklands z mrocznymi książętami, kiedy uwolniliśmy młodego Lokiego a on zniszczył starą wersje siebie, która tak naprawde była jakimś mrocznym królem... Daj znać jakbyś przestał nadążać

Nick wziął głębszy oddech i w jednej chwili jego zachowanie zmieniło się diametralnie. Schował broń do kabury pod płaszczem i odsunął jedno z krzeseł, to znajdujące się koło IronMana przy okrągłym stole.
- Zechcę Pani usiąść? - Zaproponował wciąż nie spuszczając z niej oka. - Może chce się Pani czegoś napić? - Nie czekając na to co powie sięgnął po dzbanek z woda i nalał dość sporą ilość do szklanki podsuwając ją demonicy. Kiedy to zrobił, sam w końcu usiadł, na przeciwko Kary, Tonego i Thora.
- Tak więc jeżeli to nie tajemnica wyjaw nam co Cię tu sprowadza i jakie są Twoje żądania.