Loki starszy zaśmiał się. Mocno, pewnie, patrząc Wadowi w oczy.
- Zabij go. Odrodzi się jako bezbronne dziecko, które znajdę i odchowam tak, by gdy jego ciało dojrzeje z radością stał się na powrót częścią mnie - odpowiedział bez chwili namysłu. - Czekałem dziewięć stuleci, dwadzieścia lat więcej nie zmieni niczego

Okey… część planu a się udała… cześć planu b nie za bardzo” Wade postanowił postawić wszystko na jedną kartę i spróbować dobiec do portalu. Rzucił w przeciwników pozostał granaty
-Strzelaj! Najwyżej go zabijesz a ja go znajdę i wychowana na syna! Role się odwrócą co nie Loki? – Zapytał wykonując z Lokim na rękach epicki skok w stronę portalu Amory.

- Kadarze - Starszy Loki nie zdążył nawet dopowiedzieć imienia, kiedy srebrnowłosy znalazł się przy Deadpoolu, omijając granaty i w zasadzie w powietrzu wyjmując Lokiego młodszego z rąk najemnika.
Kadar, znów trzymając Lokiego w ramionach, wykonał zgrabny piruet, wyprowadzając kopnięcie z półobrotu wprost w prawy pośladek Deadpoola. To nadało najemnikowi pewien moment obrotowy, ale jednocześnie zwiększyło impet jego lotu, tak że wirując wolno wokół własnej osi wpadł w otwarty przez Kata portal i zniknął.

[białe literki to tym razem wypowiedź Deadpoola]

Lif spojrzał z żalem na to co starszy Loki zrobił młodszemu. Nie podobało mu się to wszystko zaczynając od tego że nie powinno być żadnego chorego wybierania między nimi. Ten Loki był zupełnie inny bezpośredni, brutalny ledwie zawierając w sobie cień tego którego strone opóścili. Błyskawiczna akcja tego, którego starszy nazwał Kadarem nie uszła jego oczom. Oglądając się wstecz dojrzał jeszcze więcej podejrzanych osób. W dodatku jak on potraktowwał Amore! Jego myśli buntowały się ale cóż mógł zrobić. Jeszcze większy chłód wezbrał w nim na widok znikającego w portalu Starka ...Gdyby został po tamtej stronie mógłby uciec, ale został po stronie tej, której był posłuszny.Jedno małe pytanko przeszło mu przez myśli ,,Co planujesz?".Pozostał na swoim miejscu i przżucił wzrok na Luisę.

Popatrzył na nią, chłodno, wyniośle, jakby fakt że śmiała się odezwać, był sam w sobie pogwałceniem jakiejś zasady. Jednak po chwili uśmiechnął się lekko.
- Tak. To była długa droga - przyznał, po czym zwrócił się do jednego z mężczyzn za sobą. - Araelu, możesz zdjąć osłonę - powiedział, a chwilę później cała olbrzymia armia wyparowała, rozpływając się we mglę. Zostało tylko kilkanaście osób i jeden czarny smok, krążący nad bazą. - Zaprowadźcie nas do bazy i przygotujcie kwatery dla mnie, sześciu książąt i ich przybocznych. Czeka nas wiele pracy by odzyskać władzę nad Midgardem.

- Kiedy moi sojusznicy zostaną rozlokowani w bazie, wezwę was do siebie i wszystko omówimy - odpowiedział starszy Loki, dając do zrozumienia, że nie zamierza się zjawiać w miejscu takim jak kantyna.

- Doskonale. Zobaczymy się w bazie - oznajmił Loki i zniknął w rozbłysku zieleni. Zniknęło też część z jego nie będących iluzjami towarzyszy oraz generał Lena. Została tylko czwórka mężczyzn w czarnych mundurach.
- Jestem Danael, drugi książę ciemności, dowódca armii której iluzoryczny obraz stworzył dla was mój brat, a która, zapewniam, faktycznie istnieje - odezwał się mężczyzna o skrzydłach anioła. - To moi bracia: Kadar, Riehvan i Arael. Pierwszy Książę znajduje się obecnie nad nami - dodał, wskazując ruchem głowy smoka. Faktycznie, na jego grzbiecie dało się dostrzec drobną w porównaniu do cielska gada postać. - Wiele o was słyszeliśmy. Wygląda na to, że będzie nam dane razem pracować ku chwale naszego pana. Myślę że powinniśmy wrócić do bazy i poznać się na wzajem - starał się brzmieć przyjaźnie, ale słowa brzmiały wymuszenie.

- Lubie ją - oznajmił Kadar uśmiechając się szeroko, przy czym ukazały się dwa ostre, wampirze kiełki. - Jaką masz grupę krwi? - zapytał.
Stojący obok srebrnowłosego mężczyzna o oczach niczym dwie studnie zakrzepniętego płomienia dźgnął go łokciem pod żebra, po czym ze zbolałą minął rozmasował łokieć i dał się przyciągnąć kolejnemu - wyglądającemu na elfa, który przytulił go i pocałował w czoło, tak nie do końca po bratersku.
- Na razie zabierzcie nas do bazy - Danael wskazał czekające na uboczu wozy.

I tym sposobem Loki Zdobywca i jego Książeta na dobre zadomowili się w bazie. Loki został uwięziony i pod okiem Leny powoli coraz bardziej przekonywał się do połączenie z swoją drugą połówką.

Okazało się jednak, że Armia Zdobywcy nie jest tak jednomyślna jak się początkowo zdawało. Najmłodszy z Sześciu Książąt szybko zaczął rozciągać nad bazą sieć swoich intryg, zdradzając coraz więcej faktów stawiających Zdobywcę w nie najlepszym świetle. Doszło do sytuacji w której żadna osoba w bazie nie była pewna, po czyjej stoi stronie.

Ale o tym opowie wam rozdział II który pojawi się już wkrótce, wraz z streszczeniem dotyczących go wątków z Lokacji.